Hangtud karon, ang Pilipinas maoy usa sa pinakakuyaw o pinakakuyaw gayud nga nasud sa tibuok kalibutan alang sa mga journalists.
Ang labing awahing biktima sa media killings nga si Percival Mabasa o mas nailhan isip “Percy Lapid” maoy buhing-pruweba nga padayong gisulayan ang “freedom of the press” ug “freedom of expression” sa nasud.
Sa wala pa gipatay ang maong komentarista sa radyo, giingong moabot sa 160 ka mga indibidwal lakip na si kanhi Presidente Rodrigo Duterte ug Presidente Bongbong Marcos Jr. nga kanunay gisaway ni Lapid.
Gani, ang Direktor General sa Bureau of Corrections (National Bilibid) nga si Gerald Bantag, usa sa mga gisaway sa gipatay.
Si Bantag ilawom sa pagdumala sa Department of Justice (DOJ) nga gipangulohan ni Secretary Jesus Crispin “Boying” Remulla.
Hinuon, si PBBM nipaabot sa pamilyang Mabasa sa suporta sa Malakanyang aron maresolba ang maong kaso. Butang nga gikalipay usab sa pamilya sa biktima.
Nagpadayong ang imbestigasyon sa maong kaso. Ug mas nagkalisod hinuon kuno ang maong kaso tungod kay misteryosong namatay o gipatay ang gialegar nga “middleman” sa mga suspetsado.
Tunga sa milyon ka pesos ang bayad sa ulo ni Percy Lapid matud pa sa gunman nga ni-surrender.
Duda sa PNP, anaay kalabutan sa trabaho ni Lapid ang iyang pagkamatay. Ug makonektar kini sa mga politiko nga iyang gipangsaway.
Kritikal ang maong kaso ilabina mga ilado ug dagkong politiko sa nasud ang naapil sa walay lipod-lipod nga kritisismo ni Percy.
Kon anaay mga daghang nasuko ni Lapid nga maoy hinungdan sa iyang kamatayon isip sakop sa media, ana-a usab mga nalipay sa iyang gibuhat, kay gibarugan ang pagka-mediaman.
Ang media nga giila isip ika-upat nga estado, unta walay kahadlukan kon ang armas mao ang kamatuoran — ang bugtong pinakahait nga hinagiban sa pag-alagad sa katawhan ilabina batok sa nagpabadlong nga mga lider sa gobyerno.
