Unsa ba’y hinungdan nganong daghan ang mga kriminal ilabina ang mga kurakot nga opisyales sa gobyerno?
Yano ra ang tubag: nagkamang ang hustisya sa nasud Pilipinhon.
Sa Amerika, kon mangurakot ang usa ka pinili sa katawhan, mao na mismo ang moambak sa puwesto, ug kon magginahi pa, ang katawhan na ang mohimo og lakang.
Kasagaran nila, kondili man mohawa sa puwesto, mapriso.
Sa Japan, kon anaay opisyal nga mangurakot didto, kasagaran mokutlo sa iyang kinabuhi tungod sa kaulaw — dili gustong maapil sa kaulaw ang pamilya.
Sa mga Arab o Muslim countries, kon mangawat ka didto, kondili man putlan og tudlo, bitayon atubangan sa publiko.
Dinhi sa Pilipinas, abtam og siyam-siyam. Ang uban moabot pa og sobra usa ka dekada una mahuman ang kaso.
Ug kon kinsa pa ang sad-an, mao pa ang isog ilabina ang mga politiko.
Kon ana-a may mas grabe nga mga kriminal, dili ang mga ordinaryong katawhan nga nagbuhat niana tungod sa kalisod, kondili ang mga adunahan nga gusto pa’ng madato og samot, ang mga gamhanan nga gusto pa’ng ludhan.
Ug kadaghanan nila ana-a sa gobyerno ug mga dagkong negosyante.
Daghan ang nirebelde sa gobyerno tungod sa bati ug dili patas nga pangalagad ug kahigayonan nga gipaambit sa uban.
Ug labaw niana, ang hinay kaayo nga hustisya. Apan kon kuwartahan ka, gamhanan ug impluwensyado ka, kasagaran, dali ra, dali ra ang pagligid sa hustisya nga mopabor kanimo o imong makab-ot.
Ang pangutana: kanus-a kaha makabaton og dali nga hustisya ang atong mga kaigsoonan ilabina ang mga pobre ug dinaugdaug?
